Wat is het toch altijd jammer als een begeleiding stopt. Voor deze jongen hoop ik dat hij waar hij nu naar toe gaat, niet meer apart in een lokaal hoeft te zitten, niet in een reguliere klas waar teveel moet, maar met kinderen om zich heen waar hij zo van kan genieten. We houden contact en wie weet kan ik hem ooit nog verder begeleiden.

Vandaag hebben we koekjes gebakken en getrakteerd in de klas. Samen met mij had hij een bord en schaaltje geverfd waar hij als hij 18 is nog steeds van kan eten. Ik heb een hele mooie tekening gekregen van hem met poppetjes en ik weet hoe mooi hij die kan tekenen met veel plezier. En een cadeautje en belangrijker...vertrouwen. Zo mooi om te zien wat voor stap hij heeft gezet in het bijna jaar van begeleiding en hoe we samen plezier konden maken. Hij was vooral in het begin vaak boos op mij, maar dat geeft niet, dat is soms nodig om te leren

We hebben het vanmiddag afgesloten met het liedje if you're happy stamp your feet. Dat zong hij ineens vanmorgen na de olifant en de eendjes. En tja....als er gedanst en gezongen kan worden...doe ik daar graag aan mee.